Bu sürekli devam eden bir mücadele mi olacak? *

-Arkadaşlarıma bakıyorum, hem erkek, hem de kadınlara: Çocukları olduğu için daha mı mutlular diye? Bazıları öyle, bazıları değil. Ve çocuklarıyla mutlu oldukları için ilişkileri daha iyi ya da daha kötü olmuyor. Hepsi de hâlâ verdikleri ‘sonsuza dek mutlu yaşamak’ sözünü tutmaları gerektiğini düşünüyor, bunun bedeli her gün mutsuz olmak olsa bile.” ... ..

-“Sevdiğim bir karım var, ama bunu her zaman hatırlamıyorum ve kendime ‘Benim neyim var?’ diye soruyorum.”

-“Bunu farkında olman çok iyi, fakat bence ne sende ne de bende bir hata var, çünkü ben de

kendime aynı soruyu soruyorum. Şu anda aşkımızı gösterme biçimimizde yanlış olan nedir? Eğer bunu sorun yarattığını kabulenirsek, bu sorunlarla birlikte yaşayabilir ve mutlu olabiliriz. Bu sürekli devam eden bir mücadele olacak, ama fethedilecek birçok evrenle birlikte, en azından bizi hareketli, canlı ve keyifli kılacak; işin kötüsü biz her şeyin çok rahat olmaya başladığı, aşkın sorun yaratmayı ve meydan okumaya bıraktığı ve onun yerine yanlızca çözüm olduğu bir noktaya doğru gidiyoruz.”

-“Bunun neresi yanlış.”

-“Tümü. Artık, etimden ve ruhumdan akıp giden, insanların tutku olarak adlandırdığı aşkın enerjisini hissdemiyorum.” ... ...

-“... Ne zaman uzakta olsan, yanımda olmanı istiyorum. ...”

-“Benim için de öyle, ama bir araya geldiğimizde ne oluyor? Tartışıyoruz, nedensiz kavga ediyoruz, birimiz diğerini değiştirmeye, kendi gerçeğini öbürüne zorla kabul ettirmeye çalışıyor. Benim için anlamı olmayan şeyleri benden yapmamı istiyorsun, ben de senden. Bazen, yüreklerimiz sessizken kendimize; ‘Özgür olsak, hiçbir bağımız olmasa ne kadar iyi olurdu ,’ diyoruz.”

-“Dünyadaki milyonlarca insan da şu anda aynı şeyi düşünüyor., şiddetle direniyor ve bu depresyon anlarının geçmesini bekliyorlar. Bir, iki, üç krize dayanıyor ve sonunda huzuru buluyorlar.”

-“Bunun böyle olmadığını biliyorsun. Yoksa o kitapları yazmazdın.”

ZÂHİR – Paula Coelho *