“Adam gibi adam”, “Kadın gibi kadın” olabilmek *

-İyi bir ilişki için iki iyi insan gerekir. Ancak iki iyi insan bir araya gelip de bir süre sonra her şeyi olruna bırakmaya başladılar mı, ne yazık ki iki iyi insanın kötü bir ilişikisi olmaya başlar. Dışarıda gayet iyi olan bu insanlar, evlerinde ve ilişkilerinde birbirlerine yapmadıklarını bırakmazlar.

-Herhangi bir ortak mekanı paylaştığımız insana karşı bile bir sorumluluğumuz vardır. Hatta bir otobüs yolculuğunda yanınızda oturan kimsenin üzerine kaykılamaz, uyurken homurdanamaz, yanında uygunsuz davranamazsınız.

-Fakat nasıl olursa olur;
bu saydıklarımı diğer insanlara karşı

yapmaktan imtina ederken evde en sevdiğinize (ya da öyle olduğunu sadece sözde söylediğinize) karşı hep kendinizi salıverirsiniz. Öyle bir salıvermedir ki bu, bir daha kendinizi kendinizde bulamazsınız..

-Elbette sürekli olarak alarm durumunda, “hazır olda” durmaktan bahsetmiyorum. Ne ki insanın kendisiyle bile baş başa kaldığında bile uyması gereken edep kuralları, sınırları vardır ve olmalıdır da. ... ..

-İlişki durmaksızın gösterilen bir emek istemese de asgari edep ve mahremiyet kurallarını ihmal ettiğinizde acısını çeker, bedelini ödersiniz. Karşınızdakinin saygısını yitirmek ve sradanlaşmak çok kolaydır aslında. ... ..

-Kendinize, kişisel bakımınıza özen gösterin. Mesela,”rahat ediyorum” bahanesiyle evde atletle dolaşmayın.”Takım elbiseyle dolaşın” da demiyorum ama bir ortası vardır herhâlde bunun. Kendinizi bırakmayın ve sevginizin büyüklüğünü de, aşkınızın ölümsüzlüğüne de fazla güvenmeyin.Özensiz her ilişki yıpratıcı olacaktır sonunda.

-Kadınlar; siz de kendinize bir dönün ve dolaptaki en güzel giysinizi belki gelmeyecek, gelse de sizin artık içine giremeyeceğiniz o meçhul güne veya davete bıraktığınız elbiseyi giyin. Evinizde hizmetçi gibi değil, hanımefendi gibi asaletle dolaşın. Asaleti sadece dışarıya ve dışarıdakilere hasretmeyin...

-Halinde, tavrında giysilerinde belli bir nezafet, insanın kendisine saygısını artırır. Kendisine, bedenine, ruhuna , giysilerine, kullandığı eşyalara özen gösteren insan, kendisini daha değerli algılar. ... ..

-Elbette dışımıza gösterdiğimiz özen ve ihtimam sadece bir başlangıçtır ve sonrası da olmalıdır ki o da davranışlardaki içtenlik ve edep olarak kendini göstermelidir. İşte o zaman evler ve ilişkiler birer cinnet yeri değil, birer huzur mekânına dönüşebilir belki. Yeterki biz tembelliklerimizin, salıvermişliklerimizin selinde boğulmayalım.

*Yaşarken kaybettiğimiz hayat - Nazlı Özburun