7 Mart 2015 Cumartesi

Baharın gelişini ümitle beklemek *

Tolere edebilmek & güzelce sabredebilmek
-İnsan olarak sürekli değişmekteyiz, isteklerimiz de beklentilerimiz de değişmekte. Bu nedenle kırılmalara ve sevinmelere he daim açığız. Ne sevinirken abartıp bu durumun devamlı olacağını sanalım ne de üzüldüğümüzde hep üzgün kalacağımızı. Varlığın doğası böyle; dünya için geçerli olan, insan için de geçerli. ... ..
-Söylemeye çalıştığım şey, ümidi kaybetmemenin gerekliliği. Hikmetsiz davranmaktan bahsetmiyorum....
.. Ama bilelim ki kalplerimiz ve duygularımız değişmekte. Canımız çok yandığında bilelim ki her zaman böyle devam etmeyecek.
-En kötü dediğimiz şey, her neyse, zamanı dolduğunda çekip gidecek. Sorunların ve sıkıntıların içine fazla dalmadan, sorunlarda boğulmadan ve hiç bitmeyecekmiş gibi hissetme yanılgısına kapılmadan devam edebilmek en güzeli.
-Dişinizi sıkarak tahammül etmekten bahsetmiyorum.Tolere edebilmekten, güzelce sabredebilmekten bahsediyorum....
-İşaret etmek istediğim şey; en küçük bir sarsıntıda kayığı alabora etmemek, türbülansa giren uçağı düşürmeden havada tutabilme becerisine sahip olmak, altında kalmadığımız her kışın sonrasında bizi büyüteceğini bilerek farklılaşmaya hazırlanmak.
-Kar’ı içerden seyretmek,içinizden kış geçse de baharın geleceğini ümit etmek, hüznü de neşe kadar kabullenmek. ...

*Haz ve Hız Çağında İlişkiler - Nazlı Özburun

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder