5 Aralık 2014 Cuma

İnsan sevdiğini hiç üzer mi? *


-... .. .. birbirimizden gelebilecek olan hakikatlere de bir türlü açamıyoruz kendimizi. En büyük etken korkularımız oluyor, aramızdaki savaşı bitirmemek için. Sulh ilan eder, mutlu olmanın haklı olmaktan daha önemli olmadığına inanırsak, daha fazla istismar edileceğimizi zannediyoruz. Sırf korkumuz yüzünden bugünü yanlış yorumluyor, bugünü kaçırıyoruz. “Kalkanlarımızı indirirsek savunmasız kalacağız” diye, sokak kedileri, gibi tüylerimiz diken diken hırlaşıyoruz çoğu kere. ... ..
-Son zamanlarda okuyucularım daha somut çözümler ister oldular. Çözüm her zaman
çizilen sorunun içinde yeter bence. Yanlışı yapmayı bıraktığımızda, doğru zaten apaçıktır ve akleden kalbimizle zaten onu biliriz. Tercih etmek kalır geriye yanlızca. ... ... İnsan sevdiğini bile bile böyle üzmez, canını bile bile
acıtmaz. Eğer böyle üzüyorsa, sevdiğini değil, kendini ve kendi benliğini daha
çok sevdiğindendir.

*Yaşarken kaybettiğimiz hayat - Nazlı Özburun

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder