Var mı böylesi? *

Annem aynamdı...

-Günün birinde evlilik kapımı çaldı. Yeni bir hayatın heyecanı bir rüzgar gibi esti dünyamda. Kımıldadı her şey ve yer değiştirdi kimi alışkanlıklarım.

-Kimilerini de yeniden edinmem gerekecekti, anladım bunu ilk günlerde. Her ne iş yapacak olsam, evde bunu annem nasıl yapıyordu
diye düşünüyorum.-Elim alışmışsa, o işi kolaylıkla yapıyorum zor gelmiyor.

Annem aynamdı...

-Babamı nasıl mutlu etmeye çalıştığını, onu memnun etmek için neler yaptığını
hatırlıyorum.Koridorda yürüken koluna girdiğini, bamın yanında oturuyorsa elini tuttuğunu, yolcu ederken de içtenlikle sarıldığını ve dua ettiğini hatırlıyorum. Oysa biraz önce gizlice gözyaşlarını sildiğini görmüştüm.

Annem aynamdı...

-Öfkeliyken babam, annem onu yan odaya alır, konuşturur, rahatlatır öyle yanımıza çıkardı. Çocuktuk işte... Her çocuk gibi hareketliydik Ola ki babam bize tahammül edemez de bağırıverir diye ortamı hazırlar, bizi öyle karşılaştırırdı. Çocuklarının gözünde babaları zedelenmesin diye.,-Hep doğru anlamamız için bize anlatır anlatırdı niye böyle yorgun ve gergin eve geldiğini, yeri gelipset konuştuğunda da bununla ne demek istediğini. Bir ihtiyacımızı giderse çarşıdan “Babanız, ‘Hanım al bu parayı, benim tatlı yavrularımın  ne eksiği varsa gör, memnun et onları, başka sefer de beraber alışveriş yaparız’ derdi.”Babama şükran duyguları taşırdık. Sinirli anları gözümüzde büyümezdi. Şimdi düşünüyorum da yetikin gözüyle, belki de haberi bile yoktu babamın onun adına söylediklerinden...

Annem aynamdı...

-Babam, “iyi ki seninle evliyim, seni çok seviyorum ... “ dediğinde gözlerinin içi mutluluktan ışıl ışıl olurdu. Annem de o zaman babamın meziyetlerini sayıp dökerek kendisinin ne kadar şanslı olduğunu anlatmaya çalışırdı.

-Bir kere bile babamı yanımızda aşağılamadı. ... ..

Annem aynamdı...

-... .. İkisinin de rollerini daha iyi oynamasında annemin katkısı büyüktü. ... ..

Annem aynamdı...

-”Mutlu olmak çok önemli, bunun için çok şey gerekmiyor. Nefes aldığın için, hayatta olduğun için, insan olduğun için, düşünüp konuşabildiğin için mutlu ol yavrum.” derdi. ... ..

-Annem aynamdı...

-Hep nazikti bize ve herkesa karşı. Bir kere bile kaba söz duymadım ağzından. ... ..

Annem aynamdı...

--“İnsan evinde  mutluluğu yakalayamazsa, kapıdan çkınca hiç yetişemez.” derdi. “Mutlu olmak ve mutlu etmek aslında insanlar için kolay.” derdi. “Önce sen mutlu ol çünkü yaşamadığını yaşatamazsın, tanımadığını tanıtamazsın, anlayamadığını anlatamazsın.

-Mutlu olursan tebessümün bol olur, daha sağlıklı yaşarsın ve doğru davranmanın zeminini yakalamış olursun. Çünkü mutluluk tepkisel davranmanın ilacıdır.Karşındakine önce sen değer ver ve saygı duy ki, onun gönül toprağında sevgi filizi yeşersin. o filizin bakımı, eşine bakımındır. Sevgiyle bakım verirsen onu beslemiş olursun, aynı zamanda sen de beslenirsin.

-Sen eşini düşün ki o da seni düşünsün.

-Sen ona sabret  ve onu anla ki o da içi sevgiyle dolarak seni kuşatsın. ... ..

  Annem aynamdı...

Bulaşıktan çıkarıp kurutunca ellerini , dinlenmek için bir koltuğa oturduğunda, hemen ıracıkta bulunan kitaba yönelir; ... .. Kitap okuyarak dinlenirdi.

-... Ve anneciğim, babama ne söylüyordun ki sıkıntıları eriyip gidiveriyordu?

*Yazının tamamı için; Hayat Filminden Kurtarıcı Kareler ıı  – Saliha Erdim