Sihirli değnek

Fazla naz aşık usandırır – yedinci bölüm

Hayal kırıklığı

-Terapistimizin son görüşmelerin baş kısmına koyduğu soru; “nasılsınız?”

- .... “İyiyiz, siz nasılsınız ?”

-Cevaplarımızın yeterli olmadığını hissettiriyor....

-“Yani ilişkiniz nasıl?”

-Bunun üzerine gelen  “değişiklik yok” cevabı sanki hayal kırıklığına neden oluyor.

Sihirli değnek

-Nasıl bir cevap olmalıydı?

-Olumlu cevap veremediğimiz için seanslara devam etmiyor muyuz?

-Bugün de aynı sorunuza vereceğimiz cevap; “yetmez ama, evet, biraz” bile değil ….

-Terapistimiz soruyor. “Ne duydunuz... ?”

-Sekizinci görüşmeye hazırlanırken, terapistimizin ne demek istediğini de duymaya-anlamaya çalışıyorum ....

-“Bu işin sihirli değneği yok”, çözümü siz bulmalısınız ...  

-Zaman geçiyor ...

-“Sihirli değnek siz kendinizsiniz... ” diyor sanki ...

İlham gelmesini mi bekliyoruz?

-Belki de neyi konuştuğumuzun tanımını yapmaya ihtiyacımız var.

-Gözlerimiz kapalı, el yordamı ile bir şeyler mi arıyoruz?

-Yoksa hedefimizin ne olduğunu biliyor muyuz?

-Yanlışlık var mı?

-Doğru şeyler üzerinde mi emek veriyoruz?

-Seans sayıları arttıkça, bununla paralel olarak bir şeylerin değişmesi ümit ediliyor …. ediyorum ...

-Beklenen değişikliğin ne olduğunun farkında mıyız?

-Ne olursa hedefe yaklaşmış sayılacağız?

-Yoksa sabırla ilham gelmesini mi bekleyeceğiz?

Mobbing...

-Bir şeylerin farkına varmanın, bir şeylerden ders çıkarmanın ve bir şeyler öğrenmiş olmanın bizde davranış değişikliğine neden olması gerek miydi?

-Ortada davranış değişikliği var mı?

-Evet, maksada uygun kıyafet almaya birlikte gidebileceğimizi gördük (katlanıyor......) ... 

-Başka bir şey almamak ve başka şeylere bakmadan hedefe yönelik birlikte alış veriş yapabileceğimizi bir kere denedik ….

-Tahammül gösteriyor gibi... ..

-Kıyafet seçimini ve zamanlamasını yanlış taraf yapıyor gibime geliyor …..

-Tek taraflı taleplerde bulunmak rahatsızlık verici ….  

-Kıyafetleri ortaya çıkar, ne istediğini seç,  göster, ben giyerim …. yoksa ilgilenmem düşüncesi sürdürülebilir mi?

-Kerhen ....

-Kerhen bile denebilir mi?

- “....  mobbing” uygulayıcısı durumuna düşmek istemem  ...

-Fiziksel güç kullanımına bütün alanlarda karşıyım, akıllara bile gelmemeli.

-Aynı şekilde manevi güç kullanımı veya baskı olarak algı yaratabilecek davranışlardan da kaçınmaya çalışırım ..... karşıyım ...

-İçinde sevgi olan (kerhen veya sıra savmak için olmayan) fiziki yakınlıklara yer vermenin anarmalliği var mı?

-Değişimi / gelişimi ümit ediyorum .....

Ben mükemmelim...

-“Ben mükemmelim, ben bilirim, benim dediğim doğru,  benim dediğim olacak” anlayışını da yanlış buluyorum.....

-Sorunu tarif etmek ve normalleşebilmek amacıyla destek alma çabasını sürdürüyorum....

Özel zaman & özel kişi

-Özel kişilerle paylaşılan özel zamanlarda; sınırların olması insanda “acaba karşı tarafa rahatsızlık mı veriyorum?” endişesine neden olabiliyor …. ….

İsteyince oluyor

-Yakın dönemden örnek vermek isterim,

-Keyifli olduğu kadar yorucu bir haftalık uzun yolculuk sonrasında; önceki gece yarısı eve gelinmiş, sabahın erkeninde ise bir davete katılma konusundaki enerji ve arzulu davranışlar insanı düşünceye sevk ediyor.

-Aynı günün sabahında; varsayalım ki davet olmasın; aynı zaman dilimini baş başa geçirecek olsaydık, aynı “enerji emaresine rastlayabilir miydik ?”

-Kesin cevap “Hayır!”

-Yorgunum, başım ağrıyor, çarpıntım geldi ......

-Bu sözler güncel hayatta karşılaştığım ifadeler.....

-İnsanların akrabaları veya sevdikleri ile hoş zamanlar geçirmelerini taktirle karşıladığımı / teşvik ettiğimi belirtmek isterim ...

-Ev hali dışında gösterilebilen enerjiye şahit olmak anlamlı...

-Ev hali dışına taşan enerji ve arzunun varlığını görmek...

-Dışarı çıkarken hazırlık için zevkle ayrılan zaman...

-Ortaya çıkan tablo; aynanın kenarına dizilen elbiseler, ayakkabılar ... ..

-Çıkar-giy... yeniden çıkar, tekrar giy...

-Ayna karşısında gösterilen ihtimam; “başkalarına var da bana yok mu? “ (kıskançlık anlamında değil) dedirtiyor .... İsteyince oluyor... İstemeyince de olmuyor....

Hayat arkadaşı (mı?)

-Tam da sorunun görünür olduğu noktadayız. Benzer enerjinin, duyguların hayat akadaşı iki kişi arasıda da (sözde değil özde) yaşanabilmesi beklenemez mi?

-Maruz kaldığım durumu “hayat tercihlerle doludur...” veciz sözü ile açıklayabiliyorum....

-“Tercih sıramasında arka sıralarda yer bulma” konusunda eksikliğim var demek ki ...düşünüyorum....

-Sonuçta sıkıntı var .. 

-Çözüm arayışlarını daha ne kadar sürdürebilirim? ....

-İlk tercihlerde yer alamamak konusundaki eksikliğimi bilmek istiyorum.... 

-Psikolog yazar diyor ki; “Kadın ve erkek birbirinin tamamlayıcısıdır”.

-Zaten bu nedenle “eş” denmiştir. ....

-Güzel sözün sihirli gücü vardır. ....

-Güzel davranışlar sözlerin etkisini güçlendirir.. ...

-Güzel söz ancak güzel duygu, düşünce ve davranışlarla etkili olur.... ..

-Buradaki soyut ifadeleri (birbirinin tamamlayısı olmak , güzel sözler, güzel davranışlar, sorumluluklar...) teker teker tanımlamaya ihtiyaç var ....

-İçi doldurulayan güzel sözler anlamlı mı?

-Güzel sözler, güzel davranışlarla uyumlu olmalı...

Bana ne zaman sıra gelecek

-İlk tercihlerde yer alanlardan sonra; bana ne zaman sıra gelecek diye beklemekteyim.....

-Sorulara cevap bulmak konusunda kendimi halsiz hissediyorum...

-Motivasyonum var diyebilir miyim?

-Evet buraya kadar gelmek ve çare aramak konusunda enerji harcayabiliyorum ...

-Beklentilerinden vaz geçmeli miyim?

-Önceki motivasyonum (daha çok ev hanımlarının yaptığına inanılan işlerde, yemek masası hazırlamak, bulaşıkları toplamak, çamaşır asmak, ev temizliği yapmak...) kayboldu..... içimden gelmiyor...

-Ev erkeğinin yapacağı işleri (taşı, getir, götür, al, bırak....) ise aksatmamaya çalışıyorum....

-Profesyonel destek almak durumunda kaldığımız konularla sınırlı olmak kaydı ile; duyguların giderek azaldığı bir ortamı teneffüs ediyoruz..... rahatsızlık verici ...

Aynası iştir kişinin

-“Aynası iştir kişinin, lafa bakılmaz” özdeyişindeki gibi; arada gelen sevgi sözleri duvara çarpan ses olmaktan öteye gidiyor mu? 

-Düşünüyorum .....

-Bir söylenen sözlere bakıyorum, bir de uygulamaya bakıyorum ...

-Çocuk kandırır gibi ....

-Olmamalı ....

Algılarımız

-Sözler ve davranışlar uyum içinde olmalı,

-“Ben dünyanın en iyi öğrencisiyim” demekle en iyi öğrenci olunur mu?

-Davranışlar, tutum, çalışkanlık, ders başarısı, takım içinde uyumlu çalışabilm gibi kritere bakarak “en iyi öğrenci” olunur...

-En iyiyi tanımlamanın ölçüsü olmalı .....

-Karşı tarafın ”algı”sının önemi olmalı .....

Metal yorgunluğu

-Destek almak konusunda bizi buraya getiren konularda; daha ne kadar (tek taraflı) fedakârlık gösterebilirim.

-“Metal yorgunluğu” yaşadığımı düşünüyorum.....

-Terapistimizin gayretleri ne işe yaradı?

-Kendimi ifade edebilme konusunda destek bulduğumu söyleyebilirim.

-Görüşme süremiz bir saat olmasına karşılık; kısa sürelerde doğrudan söyleyemediklerimi paylaşabilme imkanı buldum ....

-Ancak sorunu çözebilme konusunda yeterli mesafeyi aldık diyemiyorum...

-Yer ve zamanı, süreyi tek taraflı belirleyince; karşılıklı anlayış var diyebilir miyiz?

-Sabrın sonu selamet olur mu?

-Bırak bu işleri “katlanacaksın” diye mi düşünmeliyim? ....

-Cevap arıyorum ...