Kendileri hariç herkes
suçludur
-...
.. Bazıları “kurban” rolünü seçer. Ben yapamıyorum, demek sorumluluktan
kurtulmanın en kısa yoludur. Deneme cesaretini göstermek, gayret etmek zor ve
zahmetlidir. Baştan kabul eder çaresizliğini. Deneyip “başarılı olamam”
korkusunun kurbanı olur.Eğer başarılı olmazsa soucunun getireceği hayal
kırıklığından kaçmak için daha baştan bırakır.... ... Kendine acıdığı, kendini
kurbanlaştırdığı için kaybettiğini görmemeye çalışarak durur.
-Bazı
insanlar da kendilerine yaşam duruşu olarak “suçlayıcı” olmayı seçmişlerdir.
Kendileri hariç herkes suçludur. Başarısızsa sistem suçludur. Dersi anlamıyorsa
öğretmen suçludur. İlişik problemi varsa partneri suçludur. İşyerinde patron,
trafikte diğer araçlar suçludur. Öfkeliyse, kızgınsa, küsmüşse vardır bir
suçlusu.
-Çünkü
suçlamak kolaydır. Bir şey yapman gerekmez. “Bende bir sorun var mı acaba? diye
düşünme yükünden kurtarır seni. Atarsın suçu başkasına, rahatlarsın.... ..