-... .. ..
birbirimizden gelebilecek olan hakikatlere de bir türlü açamıyoruz kendimizi.
En büyük etken korkularımız oluyor, aramızdaki savaşı bitirmemek için. Sulh
ilan eder, mutlu olmanın haklı olmaktan daha önemli olmadığına inanırsak, daha
fazla istismar edileceğimizi
zannediyoruz. Sırf korkumuz yüzünden bugünü yanlış yorumluyor, bugünü
kaçırıyoruz. “Kalkanlarımızı indirirsek savunmasız kalacağız” diye, sokak
kedileri, gibi tüylerimiz diken diken hırlaşıyoruz çoğu kere. ... ..
-Son
zamanlarda okuyucularım daha somut çözümler ister oldular. Çözüm her zaman
çizilen sorunun içinde yeter bence. Yanlışı yapmayı bıraktığımızda, doğru zaten
apaçıktır ve akleden kalbimizle zaten onu biliriz. Tercih etmek kalır geriye
yanlızca. ... ... İnsan sevdiğini bile bile böyle üzmez, canını bile bileacıtmaz. Eğer böyle üzüyorsa, sevdiğini değil, kendini ve kendi benliğini daha
çok sevdiğindendir.
*Yaşarken kaybettiğimiz hayat - Nazlı Özburun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder