3 Kasım 2014 Pazartesi

ZÂHİR – Paula Coelho

“Simyacı”nın da yazarı olan Paulo Coelho “Zâhir”de hayatı anlatıyor. Bazı bölümlerinde yer alan abartılmış fantaziler gereksiz olarak yorumlanabilir. Hayatın akışında herkesin hissedebileceği  duyguları ya da bize gerçekçi gelmeyen öyküleri yansıtan alıntıları özetlemeye çalışalım:
- İyilik Bankası adında görünmez bir kurum vardı ve bu kurumu daima çok yararlı bulurdum.
-“Bazen evet. Yapacak daha ilginç bir şey yok, kadın heyecan arıyor; bense macera, hepsi bu. Ertesi gün, her ikiniz
hiçbirşey olmamış gibi davranıyorusunuz ve yaşam devam ediyor.





 -Ben böyle her şeyle kavga ederken, duydum ki diğer insanlar özgürlükten bahsediyorlar ve
bu biricik haklarını savundukça , ailelerinin isteklerine daha fazla boyun eğiyorlar; yaşamlarının geri kalanını birlikte geçirmeye söz verdikleri insanlarla evliliklerine, ekonomiye, yaptıkları diyetlere, yapmış oldukları diyetlere, yarım kalmış projelere, ‘Hayır’ ya da ‘Bitti’ demeyi birtürlü beceremediklei sevgililerine, hiç sevmedikleri insanlarla öğle yemeği yemeye mecburoldukları hafta sonlarına esir oluyorlar. Lükse, lüksün görüntüsüne, lüksün görüntüsünün görüntüsüne köle olanlar. Kendilerinin seçmediği ancak onlar için en iyisinin bu olduğuna inandırıldıkları bir yaşantının kölesi olanlar. Ve birbirinin aynı günler ve geceler geçirenle ‘macera’ kelimesinin sadece kitaplarda geçen bir sözcük ya da daima açık duran televizyonda bir hayal olduğu günler ve geceler; ve ne zaman önlerinde yeni bir kapı açılsa,  “İlgilenmiyorum. Havamda değilim,” diyenler. Oysa hiç denemedikleri bir şey için hazır olup olmadıklarını nereden bilebilirler? Ancak bunu sormanın bir anlamı yok; gerçek ise içinde büyüdükleri düzenin buzulmasından korkmalarıdır.
-.... dönüşü olmayan bir maceraya atılmadan önce birlikte başardıklarımızı hiç düşünmedi mi? İstediği zaman istediği yere gitmekte özgürdü, ... Ben gidiyorum. Neden?
-Bu soruyu yanıtlamaya değer mi? Hayır. Çünkü bu sorunun yanıtınde sevdiğim kadınn yanımda kalmasını sağlamaktaki yetersizliğim gizli. ....
-Ben serüven ve bilinmeyenin peşinde koşarken, kadınlar daima denge ve sadakat arıyorlardı. .. ...
-Biz insanların iki sorunu var: birincisi ne zaman başlamak gerektiğini, ikincisi ise ne zaman duracağını bilmemek. ..

ZÂHİR – Paula Coelho *

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder