Oded Yinon'un "İsrail için bir bir strateji raporu"nın değerlendirilmesi *

ODED YİNON'UN “İSRAİL İÇİN BİR STRATEJİ RAPORU”NUN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz 1980’li yılların başında dünya dengeleri yeniden kurulurken, İsrail Devletinin stratejisini açıklayan raporlar da yayınlanmıştır. Oded Yinon raporu da bunlardan sadece

rol dağılımı & kartların yeniden dağıtımı*

Kendimi çok ezdirdim ama tahammülüm artık neden yok?

Yıllarca eşinin seni yönetmesine izin verdin. Kararları o aldı, çoğu sorunun çözümünü üstlendi için yetkiyi de kendisi kullandı. Sen “Nasıl istersen öyle yap,” diyerek belki sorumluluk almadın belki o konuda kendini geliştirmekten kaçındın belki de bu konforun tadını çıkardın. Eşinin dominant tavrı, sana konfor sağlarken ona güven veriyordu. Çünkütüm aşırılıklar, “tekafi etme” içerirdi. Ailenin veya ilişkinin tüm yükünü üstlenirken, kendini daha güvende hissediyor, işe yaradığını düşünerek sorumluluklarını yerine getirdiğini hissediyor, diğer kişilerin de ona ihtiyaç duymasından dolayı terk edilme korkusunu kontrol altında tutuyordu.

Aşırı fedakâr olan kişi; terk edilme, sevilmeme, yalnız kalma gibi kaygı ve korkularını bu fedakârlık, aşırı uyum veya boyun eğme ile dinlendirirken, çevresindekileri hem bu konforlu sisteme alıştırıyor hem de içinden geçenleri ifade etmediği için anlaşılamıyordu.

Büyük ihtimalle ailesi tarafından koşullu sevgiye alıştırıldığından sevilmek için hep başkalarının koşullarını sağlamakla, güvenle bağlanamadığı, terk edilme veya yalnız kalma korkusu yaşadığı bir aileden geldiyse de sürekli yapışma ve fazlaca aşır fedakârlık yapmakla ilişkileri sürdürmektedir.

Bu ilişkide iki risk vardır: Gün gelir ya sen yorulursun ya da karşındaki senin kontrolcü ve dominant olamadan sıkılır ve özgür bir alan talep eder.

Sen yorulan isen artık;

Sorumluluklarını devretmeyi, ihmal ettiğin kendine zaman ayırmayı istersin.

Sıkılan veya kontrolden bunalan o ise;

saygı olamadan sevgi olur mu?

Sevgi kabullenmektir. Sevgi, kusurları görmezden gelmek değil, kusurları ile kabul etmektir. Tabii bu kusurlar, sana zarar veren, süreklilik arz etmez. Mesela, işi olmayan birini sevebilirsin ama bilerek isteyerek iş aramayan sorumsuz birini sevmek zorunda değilsin.

Sevgi, saygıyı zorunlu kılar. Sana saygı göstermeyen, seni olduğu gibi kabul etmeyen birinin seni sevmesi, onun işine yaramandan öteye gitmez. İnsan, saymadığını sevmez. Sadece şartları vardır. Bu şartlar sağlandıkça ilgi gösterilir. Evet, sevgi verilmez, sadece ilgi gösterilir.

Peki neden saymadığını sevemezsin?

Saygı, kişiye zihninde verdiğin değer ile ilgili nottur. İnsanlığı, evrenselliği, adaleti, sana verdiği değer, güvenirliği vs. gibi birçok parametre ile oluşan nottur.

Güvenmediğin, adil olmayan, merhametsiz olan, sana değer vermeyen, seni sadece kendi ihtiyaçları için hayatına alan birini neden seversin ki?

... ..

Saygının olmadığı ilişkiler, zamanla sevgiyi azaltır.”Rağmen ilişkiler”dir bunlar. Mecburi olarak sürdürenin mecburiyetleri üzerinde var olan ilişkilerdir.  Aslında kişinin önce karşısındakine saygısı bitmiş, sonra da saygısı biten kişiyle ilişkisi sürdüğü için kendine olan saygısı zedelenmiştir.

            Birine saygın yoksa en fazla korku veya ihtiyaçtan dolayı onunla ilişki içinde kalırsın. Bu sadece romantik ilişkiler için değil, gündelik ve genel ilişkilerde de öyledir.

            Saygı, sevgi havuzunu besleyen en önemli musluklardan birisidir. Tıpkı ilgi, tıpkı sadakat gibi... Saygıyı gösteren ise eylemler, söylemler ve bunların tutarlılığıdır.

            İlişkide saygınlığını yitirmemeye çalış.

İyi eş sorun çıkarmayan eş mi?

Geleneksel karı koca rollerinin felsefesi şudur; herkes üzerine düşeni yaprsa sorun kalmaz. Sistem evliliği derim ben bu evliliklere. Bir makinanın parçaları misali her çarkın bir anlamı var. Her çark, doğru hızla doğru yöne giderse sistem yürür. Bir mükemmeliyetçi için kulağa hoş gelen bu cümle, aslında eblilikler için görünmez en büyük tehlikedir. Yıllarca her şeyin düzgün gittiği düşünürken bir gün eşiniz size “Ben mutlu değilim,” diye gelir. Akabinde “Sana karşı bir şey hissetmiyorum”  hatta “Boşanmak istiyorum” ile finali yapabilir. Sen anlam veremezsin. Kabul edemezsin. “Tüm görevlerimi dört dörtlük yapıyordum oysa,” dersin. Hatta “Haftada bir kez sevişmeyi bile aksatmazdık,” derken yine de sorunu bulamazsın.

            İşte bu noktada eksik olan şeyin;

Faturaların ödenmemesi, evin temiz olması,

Çocuğun okul taksitlerinin aksamaması değil,

İlişkinin ruhunun ve iyi hissedişinin olmaması olduğuyla yüzleşirsin.

*Sorun çıkarmıyorum daha ne isitiyorsun?

*Tüm ihtiyaçlarını karşılıyorum daha ne istiyorsun?

*Görevlerimi yapıyorum, daha ne istiyorsun?

Bu ve benzeri cümleler rolümüzü tamamladığımızveya ilişkiyi başarılı şekilde sürdürdüğümüz anlamına gelmez.

Karı kocalık; enne babalık, ev işlerini iyi yapmak, eve para getirmek dışında başka bir rol içerir.

Birbirinizi beslemezseniz, diğer roller görev gibi olur.

Zamanla dalmeye başlar.

Esas olan karı kocalıktır. Karı kocalık,

Seven ile kullananı nasıl ayırt ederiz?*

.. .. Seni seven insan, “hayır” dediğinde bile sana karşı tavrı değişmeyen insandır.

Diğeri ise olmadığında seni küçümseyen ya da öfkeyle seni baskılayandır.

Bazılarının samimiyeti mefaati kadardır, sana olan ilgi ve sevgileri de hayır dediğin yere kadar.

Korkma, çekinme, dik dur, eğilme!

Eşit ilişki talep et.

Değerini ezdirme.

Hayır dediğin zaman surat astığında, suratının peşinde oşma.

Kendini ona karşı boçlu hissetme.

Bencil olma!

Bağımlı da olma!

Kendin olmaktan korkmayın.

Memnun olmamasından seni onaylamamasından çekinme!

Sen cesur oldukça o sana saygı duymayı öğrenecek, sana karşı olan sorumluluklarının da farkına varacak.

Bunu yaparken:

Kendinden emin bir tavır içinde ol!

Öfke tuzağına düşme!

Ajitasyona,

Suçlamaya,

Mağdur tuzağına düşme!

Kendinden emin bir duruşla devam et.

Eşim el iyisi ama neden ev iyisi değil?*

Gerek alkış peşinde koşanlar, gerek bağımlı kişilik özellikleri olanlar, esas mutluluğun başkalarının onay veya takdirinden geçtiğine inanır.

            Evdekileri (evliyse eşi+çocukları değilse anne+baba+kardeş ve diğer akrabaları) kendi uzantısı gibi görür. Onlar, aynı zamanda onun güvenli alanıdır. Onları değersizleştirebilir, onlara bağırabilir. Yok sayabilir ama dışarıdakilere müthiş ilgili ve saygılı davranabilir.

            *Koşullu sevgi ile büyüyenler,

*Yetersiz ilgi ve sevgi ile büyüyenler,

*Bağımlı veya narsistik ebeveynler ile büyüyenler,

dış onaya fazlaca takılır.

            Bahsettiğim üç kategoride de kişinin temel dinamiği değersizlik hissidir. Kişi kendini değersiz hissettiği için, değerli olmak adına sürekli birilerinin  onayına

İslâm'ı anlamak için toplumsal metot?*

Eski Diyanet İşleri Başkanı ve KURAMER (Kuran Araştırmaları Merkezi) Başkanı Prof. Dr. Ali Bardakoğlu yeni çıkan ‘İslam’ı Doğru Anlıyor muyuz?’ kitabı üzerine Taha Akyol’un sorularını cevapladı.

Taliban dahil her cemaat ve grup kendi İslam anlayışını doğru sayıyor. Siz de “Kitapları yakılan İbn Hazm, tekfir edilen İbn Rüşd ve Arabi mi… Teymiye mi?..” diye örneklerle bu sorunu ortaya koyuyorsunuz. Bu sorunuzun cevabı nedir?

İslam dininin kaynağı Kur’an ve Sünnettir. Allah son dinini insanlığa vahyi olan Kur’an’la bildirmiş, Peygamberimiz Kur’an’ı açıklamış ve onun ilkelerinin hayata nasıl yansıtılabileceğini o günün koşulları içinde örneklendirmiştir. Ancak bugün Müslümanların önünde, inmeye devam eden bir vahiy ve yaşayan bir peygamber yok. “Mushaf” olarak bildiğimiz Kur’an metni ile