bu çerçeveden bakınca: İyi eş sorun çıkarmayan eş mi?

Geleneksel karı koca rollerinin felsefesi şudur; herkes üzerine düşeni yaprsa sorun kalmaz. Sistem evliliği derim ben bu evliliklere. Bir makinanın parçaları misali her çarkın bir anlamı var. Her çark, doğru hızla doğru yöne giderse sistem yürür. Bir mükemmeliyetçi için kulağa hoş gelen bu cümle, aslında eblilikler için görünmez en büyük tehlikedir. Yıllarca her şeyin düzgün gittiği düşünürken bir gün eşiniz size “Ben mutlu değilim,” diye gelir. Akabinde “Sana karşı bir şey hissetmiyorum” hatta “Boşanmak istiyorum” ile finali yapabilir. Sen anlam veremezsin. Kabul edemezsin. “Tüm görevlerimi dört dörtlük yapıyordum oysa,” dersin. Hatta “Haftada bir kez sevişmeyi bile aksatmazdık,” derken yine de sorunu bulamazsın.

İşte bu noktada eksik olan şeyin;

Faturaların ödenmemesi, evin temiz olması,

Çocuğun okul taksitlerinin aksamaması değil,

İlişkinin ruhunun ve iyi hissedişinin olmaması olduğuyla yüzleşirsin.

*Sorun çıkarmıyorum daha ne isitiyorsun?

*Tüm ihtiyaçlarını karşılıyorum daha ne istiyorsun?

*Görevlerimi yapıyorum, daha ne istiyorsun?

Bu ve benzeri cümleler rolümüzü tamamladığımızveya ilişkiyi başarılı şekilde sürdürdüğümüz anlamına gelmez.

Karı kocalık; enne babalık, ev işlerini iyi yapmak, eve para getirmek dışında başka bir rol içerir.

Birbirinizi beslemezseniz, diğer roller görev gibi olur.

Zamanla dalmeye başlar.

Esas olan karı kocalıktır. Karı kocalık,
deşarj olma ve enerji alma kaynağıdır.

Bir kadın da erkek de iyi bir karı koca ise hiçbir yük onları yormaz.

Hiçbir sorun onları korkutmaz.

Lakin eşlik durumu zayıf olan kişilerin maalesef diğer alanları sürdürülebilir olmuyor.

İlişkinin başında iki kişi ve iki sevgili olarak yola çıkan eşler, zamanla varlık ve var olma nedenini unutarak ilişkiyi devam ettirmek istediklerinde, en küçük artçı depremde sistem büyük darbeler almaya başlıyor.

Sevgili okurum:

Evlilik; çocuk üretme fabrikası, başkalarına kendini kanıtlama vitrini, toplumsal sistemi sürdürme yükümlülüğü olan bir sistem değildir. Evlilik sistemi ne ile karşılaşılırsa karşılaşsın en büyük enerjiyi karı koca ilişkisinden alacaktır. Bu enerji kaynağı ise ancak ilgi, sevgi, seks ile beraber zamangeçirmek ile birbirinin gönlünü hoş tutmak ile şarj olur.

Geleneksel evliliği bugünkü sisteme oturtmaktan vaz geç. Artık evliliğin yaşam düzeyi ne kadar iyi olursa olsun, eşinle mutlu değilsen, duygusal,-sosyal-cinsel olarak aranız iyi değilse, en küçük sorunlar senin de onun da gözüne batacaktır.

Kendini iyi eş olarak överken;

sorun çıkarmayan,

uyumlu olan,

ses çıkarmayan,

görevini en iyi yapan olarak tanımlamaktan vazgeç artık.

*İyi eş, eşiyle eş olandır. Eşiyle sadece takım arkadaşı olan değildir.

*İyi eş, sevgisini ilgisini, değerini hisseden ve somutolarak hissettirendir.

*İyi eş, karşısındakinin gönlüne de zihnine de gözüne de hitap edendir.

Bu kategorilerde kendini geliştirmezsen; para kazanma, iş bitirme, tamir, temizlik vs. gibi alanlarda aşırı ödün verirsen ilişkinin özü hep eksik kalır.

Mutlu evlilikler; her şeyin düzgün gittiği, borcu olmayan, evi temiz, çocuğu başarılı olan değildir. Aksine bunlar olmasa bile iki eşin birbirini sevmeye devam ettiği evliliklerdir. Sorunlar biter, çocuklar gider, borçlar ödenir, sorumluluklar yerine getirilir, ama sevgi de ilgi de sevilmek de bittiyse sonrasında toparlamak çok zor oluyor. Soğudu mu insan, toparlanmak, ısınmak daha zor oluyor. Bir de daha önce yoğunluk yoksa, yaşamını nasıl kurtaracağını bilmez insan...

Sevgi, özel hissettirmektir.

Neymiş efendim?

Sevmeseydim evlenmezdim....

Sevmesem bir dakika durmam...

Sevmesem çocuk yapmam...

Sevmesem katlanır mıydım?

Sevmesem niye yanında olayım?

Bu açıklamalrla sevginizigösteremezsin.

Sevgi, genel yaşam içindeki özel davranışlarla gösteriir.

Biriyle birlikte olmak, ona lütuf değil ve özel bir ilgi de değildir.

Özel hissettirmedikçe şüpheler artar,

sorgulamalar başlar,