-Bir
kadın bir şey diyor, erkeğin anladığı bambaşka bir şey oluyor. Çoğunlukla kadın
Q klavyede “a” tuşuna basıyor ve erkekteki karşılığı “u” oluyor, kendi halinde
bakıyor. Kadın “b” tuşuna basıyor, erkekten çıkan “.” Oluyor. Kadın kızıyor, erkek neden kızıldığını bile anlayamadan.
-Kadın,
daha hızlı yazarsa değişeceğini umut ediyor. Daha hızlı, daha hızlı
basıyortuşlara ama sonuç hep aynı. ... .. konuşuyor, dinlenilmek sadece amacı.
Erkekteki cevabı hazır bir cevap oluyor hemen.
-“Sorunun
ne senin?” diyor erkek “Ne istiyorsun? Her istediğini yapıyorum ama sen hala
şikâyet etmedesin... ..
-Oysa
“Senin sorunun ne sorusunun asla bir cvevabı yoktur. Bu bir soru da değildir.
Çoğu zaman bir ithamdır ve bu soruya hiç kimse cevap olarak, teşekkür ederim,
demez. Sadece kırılır, küser ve kendi içine doğru çekilir.
-Yine
“klavye farkı” ortaya çıkmış, erkek ve kadın arasındaki anlaşmazlığın zeminine
oturmuştur. İşte, hor görme de bu notada başlar: ithamlar, “anlayışsız” damgası
vurmalar ve tarafların