17 Kasım 2013 Pazar
15 Kasım 2013 Cuma
Tuhaf bir kadın – Leyla Erbil
Bir değerlendirme
Gerçekten tuhaf bir roman. Olayları zaten bildiğiniz varsayımı hâkim gibi. Okunması kolay. İlk basımı 1971 basımlı roman 152 sayfa. Sayfa kenarlarının daha koyu ve ışık almayan iç kısımları daha açık renk olan bendeki nüsha gibi; roman baba-kız ve annenin olaylara baktığı yerden kendi dönemini yansıtıyor. Ders alana bugün için dersler de var. Sürükleyici. Alıntılar ve değerlendirmeler aşağıdaki
gibi sıralanabilir:
“… Benden sıkılıyor ya da utanıyor gibiydi, bu hava bana da sirayet etti. … Bana “oku bakalım reis ne okuyacaksan” dedi. Bu kalabalık karşısında çok bozuldum, … Son olarak “kan”ı okudum. Bu şiiri de ilk genç kız olduğum gün, kapıldığım panik duygusuyla kalem almıştım:
Ey yüce Aşil’in mi topuğu bu
vurulup benim yatağımdaki
Yoksa kartalların göğe bindirdiği yerde
2 Kasım 2013 Cumartesi
7 Ekim 2013 Pazartesi
Kuleli
Ne Dolmabahçe, ne Beylerbeyi,
İlle de Kuleli, ille de Kuleli,
Sensin, şu Boğazın eşşiz güzeli.
Çocukluk hayalim, kendimi bildim bileli,
İkinci yuvam, baba ocağından geleli,
Kuleli,
Mümkün mü acaba dönmek geri.
Sessiz, sakin, ama heybetli ve edalı,
Dostumsun, sende bulduğumu bulalı,
Kuleli,
Hasretimsin, bağrından çıkalı.
Tarihsin, her taşın inci mercan,
12 Eylül 2013 Perşembe
29 Ağustos 2013 Perşembe
Biyolojik anne*
Hâkim bir daire çiziyor. Çocuğu da dairenin tam ortasına yerleştiriyor. Her iki kadına da çizginin dışına çocuğu kim çıkarırsa onun gerçek anne olduğuna hükmedeceğim diyor. İki kadın da tutuyor çocuğun kolundan. Hizmetçi birkaç saniye sonra bırakıyor. Biyolojik anne hınçla
Kaydol:
Yorumlar (Atom)