Kendimi çok ezdirdim ama tahammülüm artık
neden yok?
Yıllarca eşinin seni
yönetmesine izin verdin. Kararları o aldı, çoğu sorunun çözümünü üstlendi için
yetkiyi de kendisi kullandı. Sen “Nasıl istersen öyle yap,” diyerek belki
sorumluluk almadın belki o konuda kendini geliştirmekten kaçındın belki de bu
konforun tadını çıkardın. Eşinin
dominant tavrı, sana konfor sağlarken ona güven veriyordu. Çünkütüm
aşırılıklar, “tekafi etme” içerirdi. Ailenin veya ilişkinin tüm yükünü üstlenirken,
kendini daha güvende hissediyor, işe yaradığını düşünerek sorumluluklarını yerine getirdiğini
hissediyor, diğer kişilerin de ona ihtiyaç duymasından dolayı terk edilme
korkusunu kontrol altında tutuyordu.
Aşırı fedakâr olan kişi; terk edilme, sevilmeme, yalnız kalma gibi kaygı ve
korkularını bu fedakârlık, aşırı uyum veya boyun eğme ile dinlendirirken,
çevresindekileri hem bu konforlu sisteme alıştırıyor hem de içinden geçenleri
ifade etmediği için anlaşılamıyordu.
Büyük
ihtimalle ailesi tarafından koşullu sevgiye alıştırıldığından sevilmek için hep
başkalarının koşullarını sağlamakla, güvenle bağlanamadığı, terk edilme veya
yalnız kalma korkusu yaşadığı bir aileden geldiyse de sürekli yapışma ve
fazlaca aşır fedakârlık yapmakla ilişkileri sürdürmektedir.
Bu ilişkide iki risk vardır: Gün
gelir ya sen yorulursun ya da karşındaki
senin kontrolcü ve dominant olamadan sıkılır ve özgür bir alan talep eder.
Sen
yorulan isen artık;
Sorumluluklarını
devretmeyi, ihmal ettiğin kendine zaman ayırmayı istersin.
Sıkılan
veya kontrolden bunalan o ise;